الهی به این دلِ زنگار گرفته ی سیاه ، رحمی نیست؟!

هو الرحمن الرحیم

حال این شب ها .
چه بگویم 
خود را آماده میکنم
جدی جدی کاملا حق به طلبانه
 که لا به لای دعاها الغوث ها تمام حاجت ها و گلگی هارا بیان کنم 

دعای جوشن کبیر که شروع می شود 
هر بند که خوانده می شود حال روزم بارانیست 
کاش زمین دهن باز کند از شرم آب شوم

خدایا امشب آمده بودم بگویم چرا تنهایم گذاشتی ؟!
+خَیْرَ حَبِیبٍ وَ مَحْبُوبٍ (اى بهترین دوست و محبوب )
خدایا اومدم بگم چرا دستم تنگه چرا ولم کردی ؟!روزیم پس کجاست 
+یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی یَا مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی
( اى که مرا آفریدى و آراستى اى که روزیم دادى و پروریدى اى که مرا خوراندى و نوشاندى اى)

.
هرچه بندها جلوتر میروند میفهمم من در طول سال چیکار کردم با خودم و این نفسم ؟!
 دعا که تمام میوشد 
مداح مجلس میگوید دعای سلامتی آقا بخوانیم 
تازه یادم می آید اصلا اول و آخر دعایم آقا نبود 
سرم را پایین تر می اندازم 
.
.
مراسم می رسد به قرآن سر گرفتن 
قرآن را بر میدارم 
قبل اینکه به سر بگذارم از قرآن حلالیت میطلبم 
همیشه سال تو کمد 
نه میخوانم نه معنی هارو نگاه میکنم 
نه عمل میکنم
ولی این موقع سال شب قدر به او پناه میبرم 
قرآن حلالم کن 

دیدی رفیق اوضاع چقدر خراب است !
چقدر از قافله عقب هستم 
آنوقت است که میفهمم چقدر بدبختم 
آنوقت است که با هق هق با دلی پر و حق طلبانه ای
که اول مجلس آمده بودم حالا به زیر قرآن پناه 
برده ام با التماس بک یا الله بک یا علی 
دست خالی ام را دراز میکنم که خدایا من اشتباه کردم 
ببین هیچم ببین دست خالی ام 

الهی أنت کما أُحبُّ فاجعلنی کما تحبُّ .
خدایا تو همانی که من دلم می خواهد
مرا همان کن که تو ، دلت می خواهد .

مناجات منظوم/ امام علی علیه السلام